XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
(...); eta gaur egun, zeharo bazterturik dago iritzi hau.
Japoi aldekoekin ere egin izan dira ikasketa batzuk, bainan deus segurorik atera ez.
Beste garai batzuetan, Turkia, Hungaria eta Suomi-Finland deitu herrietako mintzairekin batetara artzen ohi zen euskera.
Orai, aldiz, erabat bazter dagoen iritzia da.
Gauza bera, Wilhelm von Humboldt famatuak aldarrikatutako
Bainan jakintsuek diotenez, iritzi hau ez daiteke gaurkoz behintzat sostenga, frogamendu seguru eta sakonik ez dago eta.
Zer dakigu orduan euskeraren itur-buruari buruz? Bada, lehen erran duguna, deus guti.
Aizeari eginikako galdera da, egunen batetan menturaz, xurituko dena; agian, gaur ditugun baino ikasbide baliosagoak izanen dira eta orduan, aillekitza!, beste ameka gauzekin batetara euskeraren segeretu aunitz ere jakin ahal izanen dira.
Dena den, egiazki dakiguna zera da: euskera bizirik heldu zaigula gaur artio, eta prehistoriadoreek diotenez
Behar bada, orai dugun lurralde baino haundiagotan, bainan beti ere Europako xoko honetan.
Egiten diren prehistoriko ikasketa guztiek hura baizik ez dute adierazten.
Baina hel dezaiogun euskerari, eta derragun laburki bada ere, nolakoa den euskeraren berezko egitura.
Itz bitan nolabait ere adierazteko, gehien bat
Bestea, aditza da, gehienean perifrastiko deitu modukoa, eta joskera berezi baten oinarria.
Eta aski da gai honetaz.
Bestaldetik, erran dugun denekin ez da segitzen euskera berezko uts eta garbian heldu dela gure egunetara.